رمضان فرصت دوباره دوستی هاست

 

چه زیبا قد می کشم با قد قامت الصلاة عشق تو و سبز می شود ثانیه هایم در تبسم نگاه مهربانت.

فرشتگان بال در بال، پیشانی زمین را متبرک می کنند و سکوت آسمان پر از زمزمه ی ربناست.

چـه زیبـاست سجـده بـر حریم مـهربانی دوست و چـه بـا شکوه است میهمانی سـفره برکـت آسمانی ات.

دلهایمان را از غبار تیرگی رُسته ایم و به عشق تو آراسته ایم باشد که عنایتی کنی و قدم در آن نهی که می دانم رمضان فرصت دوباره دوستی هاست.

                                                                 دوستی من با تو ای خدای مهربان

 

 

  

تشکر

 

این روزها خانه ام تاریک است و ماه برایم لالایی نمی خواند/ پدرم رفت و این غم بزرگ روح مرا سخت آزرد و تنها مرهم غصه هایم   همراهی و همدلی شما دوستان خوبم بود/امیدوارم شادیهایتان همیشگی باشد.

               چقدر ثانیه هایم بدون او سرد است

                                   و سهم  خاطره هایم تبسم درد است