غزل باران

 در صبح نگـاه آسمانی ات  خورشیدی  بـه ظـهور ایستاده از تبار خـروشان عشق  و  زاده  می شود مطلع غزلی تازه از کتاب مهربانی.

امروز قدمهای تو تن زمین را متبرک می سازد و غیرت آبرو می گیرد. درختان آمدنت را به صلوات ایستاده اند و گلها عطرافشان دامن زمین شده اند و نفسهای نسیم عطر حضورت را مژده می دهد.

امروز خانه حسین (ع) از آمدنت  فرشته  باران است  و صورت  آسمانی ات  محمد (ص) را می ماند.  کوچه های  مدینه  لبریز سرور  است  و  دلهای  بنی هاشم  به  زمزمه  عشق می تپد.

اینک حسین(ع) به گوش تو نجوای اذان و یکتایی خدا را می خواند و فردا تو در صبح وصال اذان گوی پدر می شوی .چه نیکو فرزندی هستی که آمدنت طلیعه روشن عشق است . روز میلاد آسمانی ات قلبهایمان را ستاره باران محبت خود گردان.

روز میلاد حضرت علی اکبر(ع) و روز جوان تهنیت باد.